പാട - പി.രാമൻ

വലിയ കുളത്തിൻ കരയിൽ രാത്രിയിൽ

പടികളിലൊറ്റക്കൊരുവൻ

കല്പടകളിലൊരു മങ്ങിയ പാടായ്

അവനെക്കാണാം ദൂരെ.

പിന്നിലിരുണ്ട മരങ്ങൾക്കും മേൽ

നഗരവിളക്കിൻ പാട.

നീന്തണമെന്നുണ്ടവനു നിലാവി -

ലേഴുന്നേൽക്കാനും വയ്യ.

ചുറ്റി നടക്കണമെന്നുണ്ടതിനും

പറ്റാതവിടെയിരിപ്പൂ

കല്പട മേലൊരു പാട്ടും മൂളി -

ച്ചാഞ്ഞും കൺകളടച്ചും.

മാറിൽ ചേർത്തൊരു കൈയ്യൂർന്നടിയിലെ

വെള്ളത്തിന്മേൽ തൊട്ടു.

പിന്നെയുറങ്ങുകയായവ,നവനെ -

ച്ചിമ്മാ മീനുകൾ നോക്കി.

ഇപ്പോൾ വീണാൽ താങ്ങാമെന്നു

തുഴഞ്ഞീടുന്നുണ്ടാമ.

ഇടക്കു കണ്ണു തുറക്കേ കത്തീ

കുളത്തിനാഴം വരെയും

തണുത്ത തീയിലുലഞ്ഞൂ മെല്ലെ

അടിയിലെ ജലസസ്യങ്ങൾ

ഇത്രയുമൊക്കെയെനിക്കറിയാം,പി -

ന്നെപ്പൊഴെണീറ്റു നടന്നോ?

ചാരിയ വാതിൽ തുറന്നൊരു മുറിയിൽ

പായിൽ ചെന്നു  ചുരുണ്ടോ?

മങ്ങിയ വെള്ളപ്പാടയിലിന്നീ

നഗരം മൂടീ, കുളവും.

കല്പടവുകളിൽ ചാരിയിരുന്നു

നിലാവിലുറങ്ങുമൊരാളും.