രണ്ടു കവിതകൾ - ഗബ്രിയേല മിസ്ട്രൽ (ചിലി, 1889 - 1957)

1

തൊട്ടിലാട്ടുന്നു

ദിവ്യസാഗരം

എണ്ണമറ്റ തൻ തിരകളെ

തൊട്ടിലാട്ടുന്നൂ

സ്നേഹിക്കും കടലുകൾ

കേട്ടുകേട്ടെൻ കുഞ്ഞിനെ

തൊട്ടിലാട്ടുന്നൂ ഞാനും.

രാത്രിയിൽ തെണ്ടിക്കാറ്റ്

ഗോതമ്പു ചെടികളെ -

ത്തൊട്ടിലാട്ടുന്നൂ

സ്നേഹിക്കുമാക്കാറ്റുകൾ

കേട്ടുകേട്ടെൻ കുഞ്ഞിനെ

തൊട്ടിലാട്ടുന്നൂ ഞാനും.

സ്വർഗ്ഗീയ പിതാവ്

തൻ ആയിരം ലോകങ്ങളെ

തൊട്ടിലാട്ടുന്നൂ

നിഴലിലുണ്ടാക്കര -

മെന്നറിഞ്ഞെൻ കുഞ്ഞിനെ

തൊട്ടിലാട്ടുന്നൂ ഞാനും.

2

എന്നോടു ചേർന്ന്

എൻ്റെ മാംസത്തിൻ മൃദു

നൂലിഴ, ഞാനെന്നാഴ-

ഗ്രന്ഥികൾക്കുള്ളിൽ നിന്നു

നൂറ്റുണ്ടാക്കിടുന്നത്

എളുപ്പം മരവിക്കും

പട്ടുനൂലിഴേ,യെൻ്റെ

യരികത്തെന്നോടൊട്ടി -

ച്ചേർന്നുകൊണ്ടുറങ്ങീടൂ.

സ്വന്തം നെഞ്ചിടിപ്പിന്നു

കാതോർത്തു ചെടിക്കമ്പിൽ

സ്വപ്നം കണ്ടിരിക്കുന്ന

പറവേ,യെന്നുച്ഛ്വാസം

അരുതേ, ശല്യപ്പെടു-

ത്തരുതേ നിന്നെ,യെൻ്റെ -

യരികത്തെന്നോടൊട്ടി -

ച്ചേർന്നുകൊണ്ടുറങ്ങീടൂ.

ജീവവിസ്മയത്തിനാൽ

ത്രസിച്ചു വിറയ്ക്കുന്ന

കുഞ്ഞിളം ചെടിക്കൂമ്പേ,

അരുതേ, കുതിക്കല്ലേ,

എൻ്റെ മാറിടത്തിൽ നി-

ന്നാഞ്ഞു നീ കുതിക്കല്ലേ,

അരികത്തെന്നോടൊട്ടി -

ച്ചേർന്നുകൊണ്ടുറങ്ങീടൂ.

സർവവും നഷ്ടപ്പെട്ടോൾ

ഞാൻ, ഉറക്കത്തെക്കുറി -

ച്ചുള്ള ചിന്തകൾകൊണ്ടു

നടുങ്ങി വിറക്കുന്നോൾ

എൻ്റെ കൈക്കുള്ളിൽ നിന്നു

വഴുതിപ്പോകല്ലേ,യെ-

ന്നരികത്തെന്നോടൊട്ടി -

ച്ചേർന്നുകൊണ്ടുറങ്ങീടൂ.