പൂക്കാലവും ഇലപൊഴിയും കാലവും
(ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിക്ക്)
- ജെറാൾഡ് മാൻലി ഹോപ്കിൻസ്
സ്വർണ്ണവൃക്ഷങ്ങൾ ഇലപൊഴിക്കെ,
മാർഗരറ്റ്, നീ കരയുന്നതെന്തേ?
കരുതൽ മനുഷ്യരോടുള്ള പോലീ -
യിലകളെയോർത്തുമുണ്ടല്ലയോ നിൻ
തളിരിടും പുത്തനാം ചിന്തകൾക്ക്?
ഹൃദയത്തിനു വയസ്സേറിടുമ്പോൾ
തണുവേറുമിത്തരം കാഴ്ച്ചകൾക്കും.
ചെലവാക്കാനൊരു നെടുവീർപ്പു പോലും
നിനക്കില്ലെന്നായ്ത്തീരും പിന്നെപ്പിന്നെ.
ചീയും പഴുക്കിലക്കൂമ്പാരത്തിൻ
ലോകങ്ങളെങ്ങും കിടക്കുമ്പോഴും.
എന്നാലുമപ്പൊഴും തേങ്ങിടും നീ
തേങ്ങുന്നതെന്തിനാണെന്നറിയും.
പേരെന്തുമാവട്ടെ, കുഞ്ഞേ, ദുഃഖ -
മൂറുമുറവകളൊന്നു തന്നെ.
കേൾക്കും ഹൃദയ,മൂഹിക്കുമാത്മാ-
വാവില്ലതാവിഷ്കരിക്കാനെന്നാൽ.
വീണടിയുന്ന മനുഷ്യന്നായി
മാർഗരറ്റ്, തേങ്ങുന്നു നീ നിനക്കായ്
No comments:
Post a Comment