രാമചരിതം പടലം 7

രാമചരിതം പടലം 7

1
അക്കഥ പറയാം നിന്നോ -

ടൊരു വര തരുണി ദേവ-
ലോകത്തു നിന്നും വന്നൂ 

പുഞ്ജികസ്ഥലയെന്നുള്ളോൾ
മാറിടത്തിൽ ഞാൻ ചേർത്തേ -

നൂക്കിനാലവളെയന്നാൾ
പറഞ്ഞവളറിഞ്ഞൂ ബ്രഹ്മാ-

വുടനെന്നെ ശപിച്ചു വിട്ടു.

2
വിട്ടോരു ശാപം കേൾക്കൂ: 

"നീയിന്നുമുതലായെന്നും
വട്ടമൊത്തുള്ള മുല -

യുള്ള പെണ്ണുങ്ങൾക്കുള്ളിൽ
ഇഷ്ടമില്ലാത്ത നേര-

ത്തിപ്പടി പുണർന്നീടിൽ
പൊട്ടി നിൻ ശിരസ്സൊക്കേയും 

പൊടിയുമെന്നരുളിച്ചെയ്തു.

3
ബ്രഹ്മശാപം തടുക്കാൻ 

പറ്റില്ല,യാറും ചൂടി
തെരുവിൽ നടന്നിരക്കും 

ദേവദേവന്നു പോലും
അരുതൊട്ടുമതിനെന്നാലേ" -

യെന്നു ലങ്കേശൻ ചൊൽകേ
അരികൾക്കു കാലൻ വിഭീ -

ഷണനും തൊഴുതുരച്ചു :

4
"കാലനായ് കബന്ധന്നും 

ഖരന്നും വിരാധന്നും മാ-
യാവിയാം മാരീചന്നും 

ബാലിയാം കപിവരന്നും
ക്രൂരതയേറ്റമുള്ള 

താടകക്കുമീ രാമൻ
ബാലനായിരുന്ന നാളേ 

കാലനെന്നറിക രാജൻ!

5
അറിയുവാൻ വിഷമമിപ്പോ -

ളവനുടെ വലിപ്പം നമ്മാൽ
കുറവറ്റ വരുണനല്ല, 

ഗജരാജമുഖനുമല്ല
അറുമുഖനല്ല പണ്ടേ 

തീ ചൂടും ശിവനുമല്ല
പരിശുദ്ധൻ വായുവല്ല, 

വജ്രധരനിന്ദ്രനല്ല.

6
അല്ലൽ ലോകത്തിനേകു -

മസുരരെയറുക്കാൻ മുന്നം
നല്ല വരാഹമായോൻ, 

നരസിംഹവടിവെടുത്തോൻ
ചൊല്ലെഴും വാമനനായ്, 

മഴുവേന്തും മുനിയുമായി

ഇല്ലാതെയാക്കാൻ രക്ഷോ -

വംശം, രാമനായിപ്പോൾ

7
ദശരഥതനയനായ്, ദേ -

വന്മാർക്കമൃതായ് ശാന്തി -
യകമേ ചേരും മുനിമാർ 

തേടുന്ന വേദപ്പൊരുളായ്
പൂമ്പീലിമുടിയാളണി -

മുലമേൽ ഭൂഷണമായും
അസുരർക്കു കൊടും നഞ്ഞായു -

മവനവതരിച്ചിതയ്യാ

8
അയ്യാ, കേട്ടരുളൂ നിയി, - 

ന്നോരോരുത്തർ പറഞ്ഞ -
തെല്ലാം പൊയ്യായ് തീരുംമാ-

റവനോടു തോൽക്കും പോരിൽ
ചെയ്യൊല്ലാ നമുക്കു തിന്മ, 

കോപമെന്നോടു കൈവി -
ട്ടയ്യാ, മൈഥിലിയെയമ്പോ-

ടരചനു കൊടുത്തിടൂ നീ

9
രാജാധിരാജൻ രാമൻ 

കപിരാജൻ സുഗ്രീവനും
പോരിന്നു പോരും പടയു-

മൊത്തുവന്നെതിർക്കും മുമ്പേ
തിരിയണേയെൻ വാക്കാലേ 

തിരുമനസ്സ,യോദ്ധ്യാരാജ -
ന്നിരുളണിമുടിയാളായ 

സീതയെക്കൊടുക്കുകിപ്പോൾ

10
ക്രൂരരോടാരുമൊന്നും 

പറയുകയില്ല, നല്ല -
തടുത്തു ചെന്നറിയിച്ചെന്നാ-

ലാദരിക്കുകയുമില്ല.
എടുത്തെടുത്തോരോരുത്തർ 

മുഖസ്തുതി പറയുമപ്പോൾ,
കൊടുക്കണേ രാമന്നിന്നു 

കുയിൽമൊഴിയാളെയയ്യാ

11
കുയിൽമൊഴിയാളെ മീളാൻ 

രാക്ഷസകുലമറുക്കാൻ
വില്ലേന്തും രാമനിന്നു 

സത്യമായ് കൊടുക്കുകെന്ന്
കീർത്തിമാൻ വിഭീഷണൻ 

വീണ്ടും പറഞ്ഞതിനെ -
ച്ചെറുത്തും കൊണ്ടപ്പോൾ ബാല-

നിന്ദ്രജിത്തൊന്നു ചൊന്നു