ജൂൺ (അഖൊമിയ -ആസമീസ് ,ജനനം: 2005)
ആസാമിൽ നിന്നുള്ള വിദ്യാർത്ഥിനി ജൂൺ അഖൊമിയയിലും ഇംഗ്ലീഷിലും എഴുതിത്തുടങ്ങിയിട്ടുള്ള പുതുകവിയാണ്. ബറോഡ ഫൈൻ ആർട്സ് കോളേജിൽ ബി വി എ ആർട് ഹിസ്റ്ററി വിദ്യാർത്ഥിനിയാണ് ജൂൺ. സഹപാഠിയായ പെയിൻ്റിങ് ഡിപ്പാർട്ട്മെൻ്റ് വിദ്യാർത്ഥി എൻ്റെ മകൻ ഹൃദയ് കൃഷ്ണനോടൊപ്പം കേരളത്തിൽ വന്ന സമയത്താണ് ജൂണിൻ്റെ കവിതകൾ വായിക്കുന്നതും പരിഭാഷപ്പെടുത്തുന്നതും. അഖൊമിയയിൽ നിന്ന് കവിയുടെ സഹായത്തോടെ ചെയ്ത നേരിട്ടുള്ള പരിഭാഷകളാണ് താഴെ:
1
മാസ് ഓർ മൂർ
ബെങ് ഓർ മഥാ
റോങ്ങാ മാതീർ ധൂലീ,
തേങ്ങാർ കാട്ടാ
അമീ കൊയ്ബോർത്താ
പ്രൂദോഖിത് കോഴീസു,
എ ഗാവ് ഓർ കൊഥാ
പൂഖോരിർ ക്രീമീ,
മൂർഗിർ പാഖി
ബിസ്താ ഥേങ്
സൊല്ലിസ് ഭോറി
കീ എ ഹൊമൊസ്യ
ബ്രഹ്മ ഓ ബൂജി നൊപുവാ
അമീ കൊയ്ബോർത്താ
മീൻതല
തവളത്തല
ചെമ്മണ്ണുമ്പൊടി
പുളിയിലക്കറിയിലെ
മീനിൻ്റെ മുള്ള്
ഞങ്ങളാണ്
കൊയ്ബോർത്തകൾ
മലിനപ്പെടുത്തുന്നു
ഗ്രാമം, കഥകൾ
മീൻകെട്ടിൽ
നുരയും വിരകൾ
കോഴിത്തൂവലുകൾ
തുടകൾ ഇരുപത്
കാലടി നാല്പത്
എന്തൊരവസ്ഥ
ബ്രഹ്മാവിന്നു -
മൊരു പിടിയില്ല
ഞങ്ങളാണ്
കൊയ്ബോർത്തകൾ
2
മൂർ ഖോർ
ഹ്യൊവ്സിയ പാനി,എറ്റിയ ദേവാലോർ അനർഓത്ത്
മോർ നീസോർ ഖോർ, മോയെ സിനീ നപാവ്
മോയ് സോനാ ഗ്വാഹാട്ടി ഖോൻ ആറൂ നായ്.
ഫാൻസി ബൊജാർ ഓട്ട് ഖോർ ഖെദാ
ഉജോൻ ബൊജാർഓർ ഖോർ - ബോർ
മോയ് ഹുങ്കലെ ദാങ്ങോർ ഹൊലു
മോയ് ബുഹുത് ഡൂർലോയ് ഗൊലു.
മോർ ഖുറി അഹാറ് മനെ,
എ സിമെൻ്റ് സൊഹൊർ ഖൊൻ, ജൂൺ പഹാർ ഓർ ഥായ് ലോയ്സെ,
എ മൂഖ് ഓ ഥായ് ലോബോ.
എൻ്റെ വീട്
പച്ചത്തെളിവെള്ളം,ഇപ്പോൾ ചുമരിനപ്പുറം നിഗൂഢം
എൻ്റെ സ്വന്തം വീട് എനിക്കു തിരിച്ചറിയാനാവുന്നില്ല.
ഞാനറിയുന്ന ഗോഹട്ടി ഇപ്പോളില്ല
ഫാൻസി ബസാറിലെ ആൾക്കൂട്ടം
ഉജൻ ബസാറിലെ വീട്ടു - വേട്ടാളർ
ഞാൻ പെട്ടെന്നു വലുതായിപ്പോയി
ഞാൻ ഏറെ അകലേക്കു പോയി
മടങ്ങിവന്നപ്പൊഴേക്കും
മലകൾക്കു പകരം ഈ സിമൻ്റ് നഗരം
എനിക്കു പകരവും
3
പിസോൾ ബുക്ക
എ ഗുലാപി ദനോബ് തു, യാർ ഹാലോദിയ സുലി
കുമോൽ സ്നേയുർ ഡൊരെ ബോയ് ജായ്
ഡുപോറിയ ഹേ ജീറോനി ലോയ്
റാത്തിപുവ, സ്യോറി ഉഥെ
മൂർ പിസെ പിസെ, എ ഡൂർഗോണ്ട്
നാക്കോത്ത് ധാക്കെ, ഖോർ ബോനായ്
ഖീർകീർ മാജെറേ,ദ്വാർഓർ പിസ്ഫലെ, എ ഗുലാപി ദാനോഫ്എ ബോർഗീത് ഗായ്
ഡോയാർ ബാബെ ഓപെഖാ കോറീ, പ്രേംഓർ ബാബെ ഓപെഖാ കോറീ
ബേസേരീ തൂ ഒലോപ് ഒ രോഖാ നാപായ്
ധൂമോഹാർ കാഖോത് ഖുസ് കാരീ, യാർ പാപോർ ബാബെ പ്രാഥൊനാ കോറീ,
എ ഗുലാപി ദനോബ് കാന്തെ
എബാർ, തായ് അസിൽ മത്ര സോയ് ബൊസോരീയ സ്വാലി
ഏറ്റിയ തായ് ഹേറാലേ ദെ
നിലാ ബാഡോൾ ഓർ ഭീതോറോത്ത്
എ ഗുലാപി ദനൊബ് ബേഗുനിയ ഹൊയ് പൊറിൽ
വഴുക്കുന്ന ചെളി
ഈ പിങ്ക് പിശാച്, അതിൻ്റെ മഞ്ഞ മുടി
മൃദു നാഡികൾ പോലൊഴുകുന്നു
വൈകുന്നേരം മാത്രമതു വിശ്രമിക്കുന്നു
പുലരിയിലത് നിലവിളിച്ചുയരുന്നു.
എന്നെ വിടാതെ പിന്തുടർന്ന്, ഈ നാറ്റം
മൂക്കിൽ തന്നെ തങ്ങുന്നു, ഒരു വീടു പണിയുന്നു
ജനലുകൾക്കിടയിൽ, വാതിലുകൾക്കു പിന്നിൽ
ഈ പിങ്കു പിശാച് ഒരു കീർത്തനം പാടുന്നു
കരുണ ആശിച്ച്, സ്നേഹം ആശിച്ച്
പാവം പെൺകുട്ടിക്ക് ആശ്വാസം കിട്ടുന്നേയില്ല
കൊടുങ്കാറ്റിനരികെ നടന്ന്
തൻ്റെ പാപങ്ങൾക്കായി പ്രാർത്ഥിച്ച്
ഈ പിങ്കു പിശാച് കരയുന്നു
ഒരിക്കൽ, അവൾ വെറുമൊരാറു വയസ്സുകാരിയായിരുന്നന്ന്
ഇപ്പോൾ അവൾ നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു
നീലമേഘങ്ങൾക്കുള്ളിൽ
ഈ പിങ്ക് പിശാച്
ചെന്നീലമായ് പകരുന്നു
No comments:
Post a Comment