ഓരോ തവണയും
കറുത്ത മനുഷ്യൻ കണ്ണാടി നോക്കി
ദൈവത്തെ കുറ്റപ്പെടുത്തിപ്പറയുന്നു:
"എന്നെ സൃഷ്ടിക്കാൻ നീ
ഗംഭീര പ്രയത്നം തുടങ്ങിയിട്ടൊടുവിൽ
രാത്രിപോലിരുളിച്ച് എന്നെ സൃഷ്ടിച്ചതെന്ത്?
കറുത്ത മുഖവും വെളുത്ത പല്ലുമായി?"
ഓരോ തവണയും മഞ്ഞ മനുഷ്യൻ
കണ്ണാടിക്കു മുന്നിൽ നിന്ന്
നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ ദൈവത്തോടു ചോദിക്കുന്നു:
"സൂര്യകാന്തിപ്പൂ പോലെ മഞ്ഞയായി
നീയെന്നെ സൃഷ്ടിച്ചതെന്ത്?
ഇറുകിയ കണ്ണുകളോടെ?"
ചുവപ്പു മനുഷ്യൻ കണ്ണാടിയിലേക്കു
മുഖം ചുളിപ്പിച്ച്
കുറ്റപ്പെടുത്താതെ ദൈവത്തോടു ചോദിക്കുന്നു:
"ചോര നിറത്തിൽ നീയെന്നെ സൃഷ്ടിച്ചതെന്ത്?
പിന്നെ സൂര്യനു കീഴേ എന്നെയുപേക്ഷിച്ചതെന്ത്?"
വെളുത്ത മനുഷ്യൻ കണ്ണാടി നോക്കി,
പാതിച്ചിരിയോടെ,
കുറ്റപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടു ദൈവത്തോടു ചോദിക്കുന്നു:
"നീയെന്തിനെന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു?"
